اللهم عجل لولیک الفرج

الف )ولایت پذیری پیش از حادثه

ولایت پذیری مسلم بن عقیل

وقتی نامه‌ها و پیام های بسیاری از جانب کوفیان برای اباعبدلله علیه‌السلام رسید و حضرت را برای حرکت به کوفه دعوت نمودند. حسین بن علی علیه‌السلام پسر عموی خویش مسلم بن عقیل را با دو نفر دیگر روانه کوفه کرد تا در صورتیکه شرایط برای حضور حضرت مهیا باشد پس از نیاز سنجی به طرف کوفه حرکت کند[2].

نکته قابل تامل در پذیرش ولایت امام زمان توسط مسلم بن عقیل این است که ایشان امر مولای خویش را تا پای جان و با شهادت خویش لبیک می گوید.

هر چند طبری داستانی نقل می‌کند که نشان می‌دهد که مسلم بن عقیل به حسین بن علیعلیه‌السلام نامه ای فرستادودر آن نوشته بود:… من ازمدینه با دونفرراهنماحرکت کردم این دوراهنماراه راگم کردند وتشنگی ما شدید شدوطولی نکشید آن دوفوت شدند … ومن ازاین پیشامد فال بد زدم واگر موافقت فرمایید مرا معاف دارید.ولی باید گفت با توجه به شخصیتی که از مسلم بن عقیل می شناسیم وباداشتن آن همه امتیازاتی که موجب نمایندگی اواز طرف پیشوای الهی آن روزـ حسین ابن علی (علیه السلام )ـ شده بود این نقل طبری صحیح نیست[3].

ولایت پذیری بصریان

پس از آن که اباعبدلله علیه‌السلام به بصریان نامه نوشت و آنها را برای یاری رساندن دین رسول خدا‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم دعوت کرد و از آنها خواست که هر چه زودتر موضع خویش را نسبت به حکومت اموی مشخص کنند. عده ای بخاطر ترس از سران بنی امیه نسبت به حضرت بی اعتنایی کردند اما کسانی هم بودند که قلبشان با یاد اهل بیت علیهم ‌السلام می تپید. از جمله آنان یزید بن نبیط است که ایشان به ولایت امام زمان خویش لبیک گفته و به همراه دو فرزند خویش از بصره قصد پیوستن به کاروان عشق را می کند و موفق می شود خود را به این قافله برساند و در حالیکه ولایت امام زمان خویش را پذیرفته در روز عاشورا در رکاب مولای خویش به شهادت می رسد[4].